جراحی قلب

• سیگار را ترک کنید! سیگار کشیدن با کاهش اکسیژن به خون، زمان بهبودی را افزایش می دهد.

• تمام مکمل های گیاهی، درمان ها، ویتامین ها، مولتی ویتامین ها از جمله occuvite، روغن ماهی امگا 3-6-9، روغن دانه کتان و سایر داروهای بدون نسخه را متوقف کنید. اگر در مورد چیز دیگری که مصرف می کنید مطمئن نیستید، با دستیار پزشکی یا پرستار جراح مشورت کنید.

• اگر مشکل دندانی دارید، لطفا قبل از جراحی آن را برطرف و درمان کنید. تمام آنتی بیوتیک های داده شده توسط دندانپزشک باید قبل از جراحی مصرف شود. باکتری های دندان های عفونی یا شل ممکن است دریچه قلب جدید را آلوده کنند. اگر عفونت دندان درمان نشده داشته باشید، ممکن است جراحی شما به تعویق بیفتد

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن ، موترین ، ادویل ، آلو ، ناپروکسن ، سلبرکس ، موبیک ، ملوکسیکام ، دیکلوفناک ، اتودوللاک ، رلافن ، آناپروکس ، تورادول ، فلدن ، سولینداک ، لودین ، دولوبید ، ولتارن ، آرتروتک ، ایندومتاسین ، نابومتون یا Daypro را متوقف کنید زیرا اینها به عنوان رقیق کننده خون عمل می کنند.

• ممکن است تا روز جراحی به مصرف ویکودین، پرکوست، تیلنول، تیلنول با قدرت اضافی و تیلنول PM ادامه دهید. (بدون آرتریت تیلنول لطفا).

• آسپرین و محصولاتی که ترکیبی از آسپرین هستند مانند Pamprin، Excedrin، Fioricet و غیره را متوقف کنید.

• داروهای رقیق کننده خون مانند Plavix (Clopidogrel)، Pradaxa، Effient، Xarelto، Brilanta، Eliquis و Coumadin (وارفارین) را متوقف کنید.

• پزشک شما ممکن است بخواهد شما را با Lovenox "پل" کند. این موضوع باید قبل از جراحی با پزشک خود در میان گذاشته شود.

سه روز قبل از جراحی

• در صورت سفارش جراح آلوپورینول را شروع کنید. مصرف آن را تا روز جراحی فقط با یک جرعه آب ادامه دهید.

دو روز (48 ساعت) قبل از جراحی

• متفورمین یا هر دارویی که متفورمین در آنها وجود دارد مانند گلوکوفاژ، جانومت، فورمت، گلومتزا، ریومت، آواندامت و غیره را متوقف کنید.

• مهارکننده های ACE مانند Lisinopril، Ramapril، Accupril، Lotensin، Capoten، Vasotec، Monopril، Zestril و غیره را متوقف کنید. اینها داروهای فشار خون در نظر گرفته می شوند. تمام داروهای فشار خون دیگر خود را ادامه دهید مگر اینکه خلاف آن به شما گفته شود.

• فقط داروهای فشار خون خود را در صورتی مصرف کنید که مسدود کننده بتا مانند آتنولول ، سوتالول ، متوپرولول ، کارودیلول ، بیزوپرولول ، نادولول ، پروپرانولول و غیره باشد.

• اشکالی ندارد که داروهای فشار خون خود مانند آلوپورینول (با یک جرعه آب) مصرف کنید، اگر جراح آن را سفارش داده باشد.

• این موارد را در اسرع وقت مصرف کنید (در صورت امکان دو ساعت قبل از جراحی).

2 روز (48 ساعت) قبل از جراحی

• انجام تمام دستورالعمل های داروهای تجویز شده و OTC را مرور کنید تا مطمئن شوید که طبق دستورالعمل آنها را متوقف کرده اید. اگر آن را پر کرده اید، به تقویم صفحه 5 در بخش PAT کلاسور مراجعه کنید.

• انجام تمام لاک ناخن انگشت پا / ناخن را به همراه تمام جواهرات بدن یا سوراخ از جمله گوشواره ، گردنبند و حلقه های عروسی بردارید. اگر نمی توانید جواهرات خود را بردارید، ممکن است لازم باشد برای برداشتن آن به جواهرساز مراجعه کنید. حلقه هایی که برداشته نمی شوند در حین جراحی قطع می شوند. تمام سوراخ بدن / صورت باید از جمله پوستی حذف شود!

• انجام علاوه بر استفاده از اسپیرومتر تشویقی (I/S) چندین بار در روز، تنفس عمیق و سرفه را تمرین کنید. این تمرین تنفسی در کل تجربه بهبودی شما بسیار مهم خواهد بود. این به منبسط نگه داشتن ریه ها، از بین بردن ترشحات، تقویت سرفه و جلوگیری از عوارض ریوی، به ویژه ذات الریه کمک می کند.

• بایست تراشیدن هر قسمت از بدن 48 ساعت قبل از جراحی. این امر به ویژه برای کنترل عفونت مهم است. برای جلوگیری از عفونت، در صورت لزوم در بیمارستان با جراحی بریده می شوید.

• نکن موها یا ناخن های خود را قبل از جراحی انجام دهید. لطفا به یاد داشته باشید که هر محصول پوستی، مو یا ناخن ممکن است وقایع قبل از جراحی را پیچیده کند.

• نکن هر چیزی سیگار بکشید یا الکل بنوشید. استراحت کافی داشته باشید و هیدراته بمانید.

شب قبل از جراحی

• انجام تا نیمه شب مایعات زیادی بنوشید.

• نکن بعد از نیمه شب چیزی برای خوردن یا نوشیدن (حتی آب) داشته باشید، مگر اینکه از جراح یا آزمایش قبل از بیهوشی به شما دستور دیگری داده شده باشد. ممکن است صبح یک جرعه کوچک آب همراه با داروهای خود بنوشید.

• نکن هر چیزی سیگار بکشید یا الکل بنوشید.

• انجام فرم های دستورالعملی را که از آزمایش پیش بیهوشی دریافت کرده اید و دستورالعمل های جراح خود را مرور کنید.

• انجام درصورت نیاز دوباره به صفحه تقویمتان مراجعه کنید.

• انجام ملحفه و لباس خواب خود را عوض کنید. بعد از دوش گرفتن قبل از عمل لباس خواب تمیز بپوشید.

• انجام دوش. پس از خشک شدن، از دستمال مرطوب 2٪ CHG که در سراسر بدن شما ارائه شده است، طبق دستورالعمل در مدارک استفاده کنید. از سایر محصولات پوست یا مو استفاده نکنید. اجازه دهید دستمال مرطوب CHG روی پوست شما خشک شود و سپس با ملحفه های تمیز به رختخواب بروید. لطفا مطمئن شوید که محصول CHG حداقل شش ساعت قبل از جراحی روی پوست شما باشد. به یاد داشته باشید - بدون لوسیون! و صبح ها آن را آبکشی نکنید.

• انجام اولیه فرم با برچسب TMC SSI Prevention و آماده باشید که هنگام ورود به جراحی آن را به پرستار قبل از عمل خود بدهید. این کاغذ باید نام و برچسب شما را روی آن داشته باشد

• فقط داروهای نشان داده شده برای روز جراحی خود را با یک جرعه آب به محض بیدار شدن مصرف کنید. اگر به شما دستور داده شد که داروهایی را به بیمارستان بیاورید، لطفا آنها را در ظروف اصلی خود با برچسب دست نخورده بگذارید. این موارد باید پس از ورود به کارکنان پرستاری داده شود. اگر به طور عادی یک دستگاه استنشاقی با خود حمل می کنید، لطفا حتما آن را نیز به همراه داشته باشید.

• دندان های خود را مسواک بزنید، با آب بکشید و تف کنید. بدون آدامس، آب نبات سخت، نعناع یا قطره سرفه بعد از آن لطفا. شما می توانید صورت خود را بشویید تا شاداب شود، اما از هر گونه مو یا محصولات پوستی از جمله کرم ها، لوسیون، هر گونه آرایش، عطر، دئودورانت، اسپری مو، ژل، تالک، روغن و غیره استفاده نکنید. اینها باکتری هایی را جذب می کنند که می توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند. علاوه بر این، بسیاری از محصولات مو و پوست قابل اشتعال هستند، به خصوص در اطراف اکسیژن و کوتر، که هر دو در جراحی استفاده می شوند. دستمال مرطوب CHG خود را قبل از آمدن به بیمارستان شستشو ندهید.

• اگر از دستگاه CPAP برای آپنه خواب استفاده می کنید، لطفا قبل از جراحی آن را به بیمارستان بیاورید. شما می توانید آب را به عنوان آب مقطر TMC تخلیه کنید. لطفا در صورت وجود، دستورالعمل های آسان را با تنظیمات نوشتاری به همراه داشته باشید. حتما دستگاه خود را با نام خود برچسب گذاری کنید. بسیار مهم! اسپیرومتر تشویقی (I/S) خود را بیاورید

• شناسه عکس دار، کارت بیمه، یک کپی از وصیت نامه زنده و وکالتنامه پزشکی و فرم پیشگیری از عفونت محل جراحی که در آن نوشته شده است شب قبل از جراحی از دستمال مرطوب خود استفاده کرده اید، به همراه داشته باشید.

• دو ساعت قبل از زمان برنامه ریزی شده جراحی خود به برج ارتوپدی و جراحی TMC برسید. پارکینگ رایگان از دوشنبه تا جمعه از ساعت 5 صبح تا 7 بعد از ظهر در دسترس است. با آسانسور به طبقه دوم بروید و پشت میز چک کنید.

• پس از اتمام ورود ، به شما دستور داده می شود که در کنار میز دیگری در نزدیکی آن توقف کنید که یک داوطلب TMC در آن کار می کند. این داوطلب یک کاغذ رنگی با شماره شناسایی منحصر به فرد روی آن به شما می دهد. خانواده و دوستانتان که با شما هستند می توانند با استفاده از مانیتورهای موجود در لابی پیشرفت روند را پیگیری کنند.

• به یاد داشته باشید: هر گونه وسایل شخصی که ممکن است بعد از جراحی در بخش مراقبت های ویژه (ICU) نیاز داشته باشید، ممکن است پس از بیدار شدن پس از جراحی آورده شود. بعد از عمل و داروهای ضد درد زیاد استراحت خواهید کرد. TMC بلافاصله پس از جراحی اقلام مراقبت از دهان را ارائه می دهد.

• مدت کوتاهی پس از ورود به سیستم، به نگهداری قبل از عمل بازگردانده می شوید.

• یک تکنسین مراقبت از بیمار موارد حیاتی شما را می گیرد و سپس از شما می خواهد که لباس مجلسی بپوشید. تمام لباس های شما (از جمله لباس زیر و کفش) باید در بیایند و در کیفی قرار بگیرند که خانواده شما آن را نگه دارند.

• سپس فناوری شما در صورت لزوم قفسه سینه، شکم و ناحیه شما را از کشاله ران تا مچ پا می گیرد. سپس این فناوری دوباره از دستمال مرطوب CHG روی شما استفاده می کند و از شما خواسته می شود که لباس دیگری را عوض کنید.

• تمام وسایل شخصی از جمله دندان مصنوعی، عینک، لنزهای تماسی و هر جواهری که ممکن است داشته باشید باید برداشته شوند. لطفا هر گونه اشیاء قیمتی را به همراه شناسنامه، کارت بیمه و تلفن همراه خود برای نگهداری به خانواده خود بدهید.

• شما به تجهیزات ویژه ای برای نظارت بر فشار خون، ریتم قلب و اکسیژن رسانی قبل، حین و بعد از جراحی متصل خواهید شد. شما در طول کل جراحی و اقامت بعدی خود در ICU به این مانیتورها متصل خواهید شد.

• از بوق و صداهای مختلفی که این دستگاه ها ایجاد می کنند نگران نباشید. کارکنان باید بتوانند این آلارم ها را بشنوند، و به طور مکرر علائم حیاتی شما را زیر نظر خواهند داشت.

• فناوری شما به شما اطلاع می دهد که چه زمانی یکی از اعضای خانواده شما ممکن است برگردد و به شما بپیوندد. لطفا بدانید که ما از حریم خصوصی شما محافظت خواهیم کرد، اما اگر می خواهید قبل از جراحی یکی از اعضای خانواده خود را همراه داشته باشید، ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا در صورت امکان و ایمن انجام این کار اجازه دهیم.

• سپس پرستار قبل از عمل شما وارد می شود تا هر سوالی را که ممکن است داشته باشید بررسی کند. نوع جراحی که باید انجام شود تأیید خواهد شد. اگر سمعک دارید، لطفا به پرستار خود اطلاع دهید. از شما یک سری سؤال پرسیده می شود و از شما خواسته می شود که برخی از فرم های رضایت نامه را امضا کنید، اگر قبلا امضا نشده اند. پرستار شما سابقه پزشکی و لیست داروهای شما و همچنین آخرین باری که داروها را مصرف کرده اند با شما مرور می کند.

• بسیاری از این متخصصان بهداشت از شما سوالات مشابهی می پرسند، از جمله از شما می خواهند نام، تاریخ تولد یا شماره سوابق پزشکی خود را روی مچ بند خود تأیید کنید. لطفا به خاطر داشته باشید که اینها رویه های مهمی هستند که برای ایمنی شما در نظر گرفته شده اند.

• IV شروع می شود و بینی شما با پماد آنتی بیوتیک سواب می شود. شما به اکسیژن متصل می شوید و یک پد در پایین شما قرار می گیرد تا از زخم های فشاری جلوگیری کند.

• نوار قلب و سایر آزمایش های لازم ممکن است انجام شود.

• شما با سایر اعضای تیم جراحی خود از جمله متخصص بیهوشی خود ملاقات خواهید کرد که احتمالا به شما دارو می دهد تا به شما کمک کند قبل از جراحی آرام شوید.

• متخصص بیهوشی شما مقداری داروی بی حس کننده به شما می دهد و IV را شروع می کند. متخصص بیهوشی همچنین چیزی را که خط شریانی نامیده می شود قرار می دهد. این مانند یک IV در مچ دست شما است که برای نظارت بر فشار خون شما استفاده می شود. ممکن است از عزیز شما خواسته شود که در صورت لزوم برای این روش ها از اتاق خارج شود.

• جراح شما نیز وارد می شود و به دنبال آن پرستاران اتاق عمل شما وارد می شوند.

• وقتی همه چیز آماده شد، تیم مراقبت های بهداشتی شما را به اتاق عمل هدایت می کند. از اعضای خانواده شما خواسته می شود که به لابی برگردند.

• ما از اعضای خانواده ای که نیاز به دور شدن از لابی دارند می خواهیم لطفا این کار را در اولین ساعت پس از بازگشت شما انجام دهند، زیرا بیشتر این زمان صرف آماده سازی شما برای جراحی در اتاق عمل می شود.

• هنگامی که صفحه نمایش در لابی نشان می دهد که جراحی شروع شده است، لطفا مطمئن شوید که خانواده شما در لابی نشسته اند.

• اکثر جراحی های قلب باز از سه تا پنج ساعت طول می کشد. با جراح خود در مورد آنچه در این روش انتظار دارید صحبت کنید. در صورت امکان، یکی از اعضای تیم جراحی به لابی می آید و خانواده شما را در مورد پیشرفت شما به روز می کند

• هنگامی که جراحی شما انجام شد، جراح با خانواده شما در یکی از اتاق های مشاوره واقع در نزدیکی لابی صحبت می کند. پس از آن، به عزیزان شما آموزش داده می شود که چگونه به لابی روزنستیل، درست در کنار بخش مراقبت های ویژه (ICU) برسند. حدود پنج دقیقه پیاده روی است تا یک داوطلب TMC بتواند در صورت نیاز حمل و نقل به ICU را ترتیب دهد.

• بلافاصله پس از اتمام جراحی، تیم جراحی و یک پرستار ICU شما را مستقیما از اتاق عمل به ICU، واحد 480 منتقل می کنند. حدود یک ساعت طول می کشد تا کارکنان شما را در اتاق خصوصی خود مستقر کنند.

• پرستار به اعضای خانواده شما اطلاع می دهد که چه زمانی خوب است که یک یا دو نفر شما را در ICU ببینند. ما از شما می خواهیم که بیش از دو نفر در یک زمان برنگردند زیرا اتاق های ICU بزرگ نیستند. می توانید اطلاعات بیشتر در مورد آنچه انتظار دارید را در صفحه 5 این بخش بیابید.

• احتمالا خواب خواهید بود و به مانیتورهای زیادی متصل خواهید شد. ممکن است یک لوله تنفسی در گلوی خود داشته باشید و قادر به صحبت نباشید. لوله تنفسی درد نمی کند، اما می تواند ناراحت کننده باشد.

• یک نکته مهم برای خانواده: لطفا به عزیزان خود هشدار دهید که دیدن شما در این شرایط ممکن است تکان دهنده باشد، اما همه ماشین ها و لوله ها برای انجام کار و کمک به بهبودی شما وجود دارند. همچنین توجه داشته باشید که برخی از این دستگاه ها زنگ هشدار و بوق می زنند تا شما و بازدیدکنندگانتان نترسید. کارکنان ICU به طور مداوم به این هشدارها توجه خواهند کرد. مهم است که خانواده و سایر بازدیدکنندگان هیچ یک از این دکمه ها را لمس نکنند تا آلارم ها خاموش شوند.

• حدود چهار تا شش ساعت پس از ورود به ICU، کارکنان به آرامی شما را بیدار می کنند.

• هنگامی که از خواب بیدار می شوید، علاوه بر لوله تنفسی، یک کاتتر ادراری و یک لوله قفسه سینه خواهید داشت. لوله قفسه سینه خون را تخلیه می کند و به گسترش ریه های شما کمک می کند.

• وقتی از خواب بیدار می شوید، از نورها و صداهای اتاق ICU آگاه خواهید شد. ممکن است با بازگشت دمای بدن به حالت عادی بلرزید. احتمالا به شدت تشنه خواهید بود، اما تا زمانی که لوله تنفسی شما برداشته نشود، نمی توانید صحبت کنید یا بنوشید.

• هنگامی که پرستاران شما را بیدار می کنند، از شما برای برداشتن لوله تنفسی کمک می خواهند. سپس با ماسک یا شاخک بینی اکسیژن دریافت می کنید.

• تجهیزات متعددی به شما متصل خواهد شد از جمله: سیم های ضربان موقت برای نگه داشتن ضربان قلب به طور منظم، یک لوله بینی معده برای کنترل حالت تهوع و گاز، چندین مایعات IV که توسط پمپ ها به IV های بزرگ تزریق می شوند (این IV های بزرگ خطوط مرکزی نامیده می شوند و ممکن است در گردن یا قسمت بالای قفسه سینه شما باشند)، یک خط آتریال (شبیه IV) در مچ دست شما، و یک مانیتور اشباع اکسیژن روی انگشت یا گوش شما. همه این تجهیزات با بهبودی ذره ذره برداشته می شوند

• در حالی که درد شما به بهترین شکل ممکن مدیریت می شود، انتظار می رود در 72 ساعت اول پس از جراحی بدترین حالت باشد. مانند هر روش دیگری، جراحی قلب با درد قابل توجهی همراه است که در چند روز اول پس از جراحی به اوج خود می رسد. درد به تدریج بهبود می یابد و در نهایت از بین می رود.

• از شما خواسته می شود از مقیاس رتبه بندی درد برای برقراری ارتباط با سطح درد خود به پرستار خود استفاده کنید.

• احساس مقدار مشخصی ناراحتی بعد از جراحی طبیعی است. پرستار شما در صورت نیاز به شما آرام بخش و داروهای تسکین دهنده درد می دهد. اکثر بیماران چند ساعت اول پس از جراحی از جمله برداشتن لوله تنفسی را به خاطر نمی آورند.

• اگر درد شما بعد از جراحی به اندازه کافی کنترل نشود، می تواند باعث استرس و افسردگی شود که ممکن است بهبودی را دشوارتر کند. درد همچنین ممکن است تنفس عمیق را دشوار کند و احتمالا شما را در معرض عوارض قلبی و ریوی از جمله عفونت و آریتمی های قلبی (ضربان قلب نامنظم) قرار دهد. به همین دلیل است که تمرینات تنفس عمیق و I/S پس از جراحی بسیار مهم هستند. اگر قبل از جراحی نحوه استفاده از I/S خود را در خانه تمرین کرده باشید، بسیار کمک می کند.

• پرستار توضیح می دهد که همه دستگاه ها چه کاری انجام می دهند. شما باید 10 بار در ساعت، هر ساعتی که بیدار هستید، از ورودی/S خود استفاده کنید تا زمانی که به خانه بروید. شما تشویق می شوید که تمرینات تنفس عمیق و سرفه را انجام دهید. یک بالش کوچک برای در آغوش گرفتن به شما داده می شود که به شما امکان می دهد جناغ سینه خود را محکم کنید و به کاهش درد کمک کنید.

• نشان داده شده است که درمان های تکمیلی مختلف از جمله تصویرسازی هدایت شده، موسیقی درمانی، تمرینات تنفسی، ماساژ درمانی، مدیتیشن، یوگا و هیپنوتیزم درمانی باعث کاهش درد، اضطراب و استرس می شوند. آنها همچنین به توانایی درمانی طبیعی شما کمک می کنند. خانواده شما ممکن است موسیقی، رایحه درمانی، روغن بیاورند و ممکن است بعد از جراحی به شما ماساژ دهند. هیچ شمع یا شعله باز مجاز نیست. لطفا قبل از شروع هر یک از این درمان ها مطمئن شوید که خانواده شما با پرستار شما چک می کنند.

• لطفا توجه داشته باشید که تمام لوازم پلاگین باید قبل از استفاده در بیمارستان توسط کارکنان بیمارستان بررسی شوند.

• فیبریلاسیون دهلیزی یک ریتم نامنظم قلب است که در اثر ضربان نامنظم حفره های فوقانی قلب، دهلیزها ایجاد می شود. این یکی از شایع ترین عوارض پس از جراحی قلب است و ممکن است تا 30 درصد از بیماران جراحی قلب باز ایجاد شود.

• A-fib معمولا در 72 ساعت اول پس از جراحی ایجاد می شود. بسیاری از بیماران پس از جراحی مقداری A-fib دارند اما تا زمانی که از بیمارستان به خانه می روند، ریتم قلب طبیعی دارند.

• A-fib می تواند به شما این احساس را بدهد که قلبتان در حال تپش است. این ممکن است باعث خستگی، تعریق، سنگینی خفیف قفسه سینه، تنگی نفس و احساس بی قراری یا اضطراب شود. کارکنان پرستاری TMC شما آموزش دیده اند تا این علائم را روی مانیتورهای شما تماشا کنند و در صورت بروز آن به سرعت پاسخ خواهند داد.

کنترل A-fib

• A-fib معمولا می تواند تنها با دارو کنترل شود. با این حال، گاهی اوقات، دارو کافی نیست. هنگامی که این اتفاق می افتد، قلب به یک شوک الکتریکی کوچک به نام کاردیوورژن نیاز دارد. این اغلب قلب را به ریتم طبیعی باز می گرداند.

• هنگامی که A-fib طولانی، سریع یا از A-fib به یک ریتم طبیعی رفت و برگشت می کند، ممکن است لخته های خون در قلب ایجاد شود. این لخته ها می توانند خطرناک باشند. اگر لخته ای از قلب خارج شود، می تواند جریان خون به مغز را مسدود کرده و احتمالا باعث سکته مغزی شود. برای کمک به جلوگیری از لخته شدن، ممکن است برای مدت کوتاهی روی یک رقیق کننده خون مانند هپارین، لاونوکس یا کومادین قرار بگیرید.

• بعدا در همان روز جراحی، زمانی که در ICU هستید، بلند می شوید و با کمک کارکنان از تخت به صندلی می روید.

• چند روز بعد، لوله قفسه سینه، اکثر خطوط IV و سوند برداشته می شود.

• TMC ساعات ملاقات نامحدودی دارد، اما ما از همه بازدیدکنندگان می خواهیم که سالم باشند و هیچ ملاقاتی در اتاق بیمار نخوابند. با این حال، آنها ممکن است در لابی روزنستیل بمانند زیرا هرگز بسته نمی شود. پرستار شما مسئول ویزیت ها است و آنچه را که برای شما بهتر است انجام می دهد.

• به دلیل خطر احتمالی عفونت، نوزادان و کودکان خردسال از ملاقات شما در ICU منع می شوند، اما مطمئنا می توانند هنگام انتقال به بخش مراقبت های پس از قلب (PCCU) به شما مراجعه کنند.

• بیماران معمولا قبل از انتقال به PCCU به مدت یک تا دو روز در ICU می مانند، جایی که بسته به نحوه بهبودی آنها، سه تا چهار روز دیگر قبل از ترخیص در آنجا می مانند.

• پرستار دستورالعمل هایی را برای شما و مراقب شما در مورد آنچه باید انتظار داشته باشید مرور می کند.

• در بیمارستان، یک درمانگر تنفسی (RT) که تنها هدف آن جلوگیری از بروز عوارض ریوی پس از جراحی است، به شما مراجعه می کند. هنگامی که از دستگاه تنفسی خارج شدید و لوله تنفسی شما برداشته شد، RT شما مطمئن می شود که چگونه از I/S خود به درستی استفاده کنید.

• به یاد داشته باشید، I/S به منبسط نگه داشتن ریه های شما، از بین بردن ترشحات، تقویت سرفه و جلوگیری از عوارض ریوی، به ویژه ذات الریه کمک می کند.

• پس از جراحی، تنفس عمیق به دلیل درد ناشی از برش دشوارتر است. طبیعی است که به دلیل درد نخواهید نفس های عمیق بکشید یا سرفه کنید، بنابراین مطمئن شوید که در صورت نیاز داروهای ضد درد مصرف می کنید. بدون این تمرینات تنفس عمیق، کیسه های هوایی در قاعده ریه های شما تمایل به فروپاشی دارند. این می تواند منجر به عوارضی مانند تنگی نفس یا ذات الریه شود، بنابراین لطفا مطمئن شوید که از بالش خود استفاده می کنید!

• لطفا اگر در خانه درمان های تنفسی دریافت می کنید اما آنها را در بیمارستان دریافت نمی کنید، به RT خود اطلاع دهید. ممکن است در طول اقامت خود در TMC به این درمان ها نیاز داشته باشید. همچنین، اگر قبل از جراحی از هر یک از این موارد در خانه استفاده کرده اید، لطفا به RT خود اطلاع دهید: - اکسیژن خانگی – دستگاه BIPAP یا CPAP برای آپنه خواب – نبولایزر یا استنشاقی برای مشکلات تنفسی

استرس بستری شدن در بیمارستان، درد، جراحی و برخی داروها می تواند قند خون شما را افزایش دهد حتی اگر دیابت نداشته باشید. اگر دیابت دارید و قند خون شما به طور معمول به خوبی کنترل می شود، به احتمال زیاد بعد از جراحی بالاتر از حد معمول خواهد بود. ما انگشت قند خون شما را از نزدیک کنترل خواهیم کرد، چه دیابتی باشید یا نه، به خصوص در ICU.

چرا قند خون من اینقدر مهم است؟

قند خون طبیعی یا گلوکز خون برای بهبود زخم و پیشگیری از عفونت های محل جراحی مهم است. ما دوست داریم قند خون را پس از جراحی به خوبی کنترل کنیم. بهترین راه برای انجام این کار در بیمارستان استفاده از انسولین است، چه از طریق تزریق IV یا در فواصل زمانی در طول روز به عنوان تزریق درست زیر پوست.

• در طول تزریق انسولین وریدی، قند خون شما هر ساعت کنترل می شود.

• در طول تزریق درمانی، قند خون شما هر دو تا چهار ساعت یکبار بسته به میزان بالا یا پایین بودن سطح قند خون شما کنترل می شود.

در طول بستری در بیمارستان به شما یک رژیم غذایی قلبی دستور داده می شود که دارای چربی، کلسترول و سدیم محدود برای بهینه سازی سلامت قلب است. رژیم غذایی شما ممکن است به روش های دیگری نیز برای شما طراحی شود. به عنوان مثال، اگر شما نیز دیابت دارید، به شما یک رژیم غذایی دیابتی قلبی دستور داده می شود. اگر آلرژی غذایی جدی دارید، حتما به پرستار خود اطلاع دهید. در بخش "آلرژی" در رایانه قرار می گیرد و به کارکنان رژیم غذایی هشدار می دهد.

• هنگامی که بعد از عمل غذا می خورید، می توانید غذای خود را از طریق تلفن سفارش دهید. TMC متعهد است که در طول اقامت شما وعده های غذایی تازه، جذاب و مغذی را برای شما فراهم کند. خدمات غذای درخواستی ما روزانه بین ساعت 6:30 صبح تا 7:30 بعد از ظهر برای شما غذا می آورد.

• برای خدمات غذایی درخواستی، پرستار شما منویی را در اختیار شما قرار می دهد که روزانه تغییر می کند. به سادگی از اتاق بیمارستان خود با شماره 4-1111 تماس بگیرید تا با یک نماینده تغذیه صحبت کنید و سفارش خود را ثبت کنید. پرستار شما می تواند به هر سوالی که در مورد این خدمات دارید پاسخ دهد. مهمانان می توانند با هزینه ای اندک سینی نیز سفارش دهند. کافه تریا اصلی نیز برای دوستان و خانواده ای که از آن بازدید می کنند در دسترس است.

• مهم است که بعد از جراحی وعده های غذایی متعادل بخورید زیرا بدن شما نیاز به دریافت مواد مغذی مورد نیاز برای بهبودی مناسب دارد. یک متخصص تغذیه ثبت شده برای کمک به شما در صورت داشتن نیازهای غذایی خاص یا اشتهای ضعیف پس از جراحی در دسترس است. لطفا اگر می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد دستورالعمل های غذایی برای نیازهای خاص خود داشته باشید، با پرستار خود صحبت کنید

پس از جراحی قلب باز، بیماران اغلب احساس غم و اندوه یا درجات مختلفی از افسردگی دارند. معمولا این احساسات در عرض چند هفته ناپدید می شوند. با این حال، گاهی اوقات، علائم افسردگی از بین نمی رود و بدتر می شود.

علائم افسردگی عبارتند از:

• احساس غمگینی یا پوچی

• از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت های روزانه

• کاهش وزن قابل توجه و یا افزایش وزن

• تغییر قابل توجه در الگوهای خواب مانند ناتوانی در خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد معمول

• بی قراری

• خستگی یا از دست دادن انرژی

• احساس بی ارزشی یا احساس گناه شدید

• مشکل در تصمیم گیری

• مشکل در تمرکز

• افکار مرگ یا خودکشی

• برنامه ریزی یا اقدام به خودکشی

اگر هر یک از این علائم را دارید، با پزشک مراقبت های اولیه خود تماس بگیرید. اگر به خودکشی فکر می کنید یا قصد خودکشی دارید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید یا به بخش اورژانس مراجعه کنید. اگر این را تجربه کردید احساس خجالت نکنید!

کارکنان بیمارستان روز جراحی شما را روز صفر می دانند. به عنوان مثال، روز اول بعد از عمل، روز بعد از جراحی است. بخش مهمی از بهبودی شما این است که از رختخواب بلند شوید و حرکت کنید. به همان اندازه که ممکن است ناراحت کننده باشد، افزایش فعالیت گردش خون، تنفس و حس خوب بودن شما را بهبود می بخشد. نکته کلیدی این است که درد خود را به خوبی کنترل کنید.

اینها برخی از فعالیت هایی هستند که در آنها به شما کمک می شود:

• با کمک کارکنان ICU بلند شوید و روی صندلی بنشینید

• پاها را در حالی که روی صندلی نشسته اید بالا و بدون ضربدری نگه دارید

• با کمک کارکنان ICU به دستشویی بروید

• از I/S خود حداقل 10 بار در ساعت هر ساعت که بیدار هستید برای گسترش ریه های خود و جلوگیری از ذات الریه استفاده کنید

• نفس عمیق بکشید و با استفاده از بازوها یا بالش برای آتل کردن استخوان سینه یا جناغ سینه خود سرفه کنید

• افزایش رژیم غذایی از چیپس یخ به مایعات شفاف به مواد جامد (هدف: رژیم غذایی کامل قلبی) به عنوان تحمل. اگر حالت تهوع دارید، لطفا به کارکنان اطلاع دهید

• مایعات به 1 1/2 لیتر یا 6 1/2 فنجان در روز محدود می شود (کارکنان در ICU پیگیری خواهند کرد)

• برای جلوتر از درد بخواهید داروهای ضد درد بخواهید. پرستاران داروهای IV را در ICU تجویز می کنند تا زمانی که رژیم خوراکی را تحمل کنید.

• برای دورتر ماندن از یبوست از ملین ها یا نرم کننده مدفوع بخواهید

• کارکنان توانبخشی قلب با شما همکاری خواهند کرد تا به شما کمک کنند تا فعالیت های خود را با خیال راحت افزایش دهید

• کارکنان به شما اطلاع می دهند که آیا حرکت در اتاق خود و بلند شدن و راه رفتن به تنهایی اشکالی ندارد یا خیر. اگر روی پاهای خود ناپایدار هستید یا از دارو احساس سرگیجه یا گیج می کنید، همچنان به کمک نیاز خواهید داشت. زمان پیاده روی و مسافت خود را بر اساس آنچه تیم مراقبت های بهداشتی شما توصیه می کند، افزایش دهید.

• هنگامی که به واحد مراقبت های پس از قلب (PCCU) منتقل شدید، مستقل تر خواهید بود و خانواده و دوستان بیشتری می توانند به دیدار شما بروند. مطمئن شوید که خود را خسته نکنید. چرت زدن تشویق می شود.

• در حالی که روی صندلی نشسته اید، پاهای خود را بالا و بدون ضربدری نگه دارید. اگر متوجه خرابی پوست خود شدید یا زخم هایی که ایجاد شده است، به پرستار خود اطلاع دهید.

• سعی کنید هر وعده غذایی را روی صندلی بنشینید یا بیشتر روز را روی صندلی بیدار بمانید و در عین حال با تغییر موقعیت و بالش راحت باشید.

• به محدود کردن مایعات خود ادامه دهید. تا روز چهارم پس از عمل، محدودیت مایعات شما ممکن است برداشته شود.

• به استفاده مکرر از I / S خود ادامه دهید. نفس عمیق بکشید و مرتبا سرفه کنید. برای آتل کردن قفسه سینه به حمایت بالش خود نیاز دارید. ممکن است اکسیژن مکمل شما دیگر مورد نیاز نباشد.

• اگر هنوز اجابت مزاج نداشته اید، به پرستار خود اطلاع دهید، زیرا قبل از ترخیص ضروری است.

• به کنترل درد خود ادامه دهید و در صورت نیاز به استفاده از نرم کننده های مدفوع و ملین ها ادامه دهید.

• برنامه ریزی برای ترخیص را با کمک پرستار، سایر کارکنان، کارکنان توانبخشی قلب و مدیر پرونده خود شروع کنید.